Ten z zimnem, górami i nagrodami (przed KarkonoszManem)

Ja się po prostu, tak po ludzku, boję tego Triathlonu Karkonoskiego, wiecie? Gdy 10 września ubiegłego roku w wymianie mailowej z MS pojawił się pomysł tego startu (zainspirowany wpisem Darka Sidora), pierwsze co Michał napisał to „Fak fak fak! To może być coś zajebistego! Pilnuj ich facebooka:)”, ale potem nadeszła jedna refleksja „Boje się tylko braków technicznych w jeździe na rowerze...” No i ja też tego się boję. Na dodatek w tych Karkonoszach muszę uważać na Bo (jej przedstartowe przemyślenia kliku-kliku), która szykuje zapewne olej rozlany na ostrych łukach, pinezki na belce startowej i inne atrakcje... Wszak Wielki Wyścig to nie przelewki, to nie zabawa dla małych dzieci tylko walka na do ostatniej kropli krwi, do ostatniej łzy i całego potu jaki można z siebie wypocić.

Skumajcie to, że przy dojeździe do naszej noclegowni Jędrek (moje wsparcie, bo w Triathlonie Karknoskim każdy zawodnik musi mieć swoje wsparcie) wpadł kołem w dziurę tak, że się na niej zawiesił i nie mógł wyjechać, a wyciąganie auta trwało 1,5 godziny! Jak myślicie? Kto tam tę dziurę rozstawił, jak sądzicie?;)

Love Błażej!

Ale do rzeczy. Ja czuję przed tymi zawodami wielki respekt, serio. Triathlon Karkonoski to 1,9km pływania w zimnym Jeziorze Leśniańskim u stóp Zamku Czocha (nie sądzę bym miał czas podziwiać widoki, więc dobrze, że zamek dokładnie obejrzałem dwa lata temu;)), 90km rowerem po szosach Karkonoszy (przewyższenia +1800m / -1300m) i na dobicie 22km biegu (+1300m / -500m) z odwiedzeniem Przełęczy Karkonoskiej i metą na szczycie Śnieżki. Tego biegu to się w sumie boję najmniej. Jak będzie za zimno to się ubiorę, jak za ciepło to się rozbiorę, a pod górkę jakoś sobie poradzę, bo choć urodzony, wychowany i żyjący na nizinach, to dusza moja bez wątpienia pochodzi gdzieś spod samiuśkich Tater. I choć nogi za duszą często nie nadążają, to łeb mam mocny i wiem, że sobie poradzę.

Ale ta zimna woda (wszak wiadomo, że pływak ze mnie przeciętny) i rower w górę i w dół, w górę i w dół i raz jeszcze w górę i w dół... Zdecydowanie bardziej doświadczony ode mnie w kolarstwie kolega Paweł napisał mi: „Staraj się jechać tak, jakbyś nie miał hamulców:) Więcej sił stracisz na rozpędzanie i dohamowanie na zjazdach niż na płynną, ale nawet wolniejszą jazdę.” W sumie brzmi sensownie, ale ta jazda bez hamulców...;) Obawiam się, że na zjazdach będę nadmiernie ostrożny i, podobnie jak na Biegu Marduły, będę tu tracił. Ale to moje pierwsze górskie doświadczenia na bajku, więc nastawiam się przede wszystkim na dobrą zabawę. Bo przecież czy strach jest zły? Nie, on pozwala włączyć hamulce bezpieczeństwa, zachować więcej rozsądku i zadbać o siebie.

Już same profile trasy i przewyższenia mówią, że będą to ekstremalne zawody, ale wystarczy rzucić okiem na prognozę pogody... Mówi ona, że do wody wchodzić będziemy w 2-4 stopniach, a na rowerze pomykać w 4-6. Meta jest na Śnieżce, a tam ze 2-3 stopnie i wiatr ponad 40 km/h. W sumie to fajnie, bo woda będzie cieplejsza niż powietrze, a bez upału na trasie biegowej odwodnienie raczej mi nie grozi;) Na rower trzeba się będzie ciepło ubrać. Bardzo ciepło, rękawiczki, buff pod kask i koszulka z wełny merynosów, tak to na razie widzę. Teraz siedzę na tarasie przed domem, pada deszcz. Po chwili nie pada, a potem znów pada. Mam ciepły polar i bluzę z kapturem, ale na rower to chyba tego nie założę.

Ale jednocześnie, obok tego respektu i strachu, to ja się okropecznie tym jaram. Szykują się naprawdę kultowe zawody, szykuje się triathlon jakiego ten kraj nie widział, a ja wezmę w nim udział! To jest coś, duże coś. Będzie cholernie ciężko, będzie bardzo bolało, ale będzie banan na ustach i radość niewyobrażalna i satysfakcja i spełnienie marzeń. I kiedyś, za 20 lat, gdy KarkonoszMan zdobędzie na świecie respekt taki jak norweski NorseMan, to powiem: byłem tam, na pierwszej edycji. W ekstremalnych warunkach dotarłem do mety i zostałem bohaterem.

Profil trasy rowerowej...

 ...i  biegowej

Ale, ale! My się tu będziemy bawić, ale i dla Was coś mamy. Chcecie kĄkurs? A chcecie dwa kĄkursy?;)

kĄkurs 1: Zarymuj karczycho!
Wiecie skąd nazwa Karkonosze? Hmmmm, Karkonosze, Karkonosze... Cóż to może znaczyć? PING! No jasne, że chodzi o kark! Zrobimy więc kĄkurs na karki, a właściwie to na rymowanki z karkami i oczywiście ze sportem, wszak jesteśmy sportowcami! Wrzucajcie je w komciach na blogach i/lub na Fejsach. Dwie najfaniejsze rymowanki (Ava, liczymy na Ciebie!) o karczychach nagrodzimy:) Czym można ochronić kark jak jest zimno? Ślicznym buffem! No to będą dwa buffy:) Na rymowanki czekamy do połowy przyszłego tygodnia (25 czerwca, środa, 23:59).

kĄkurs2: Typu-typu, kto wygra Wielki Wyścig?
Jak są zawody, to nie może się obyć bez typowania zwycięzcy i jego przewagi nad tym, kto będzie na drugim miejscu (tu nie będzie przegranych!). Proste typowanie, a w nim aż dla trzech (!) najlepiej typujących mamy trzy książki: „Bez ograniczeń” Chrissie Wellington, a także „Ironman. 24 tygodnie przygotowań do triatlonu długodystansowego” oraz „Triatlon od A do Z”. No to typujecie, w komentarzach u mnie na blogu i w komentarzach u Bo:) Wpisujcie kto wygra i z jaką przewagą, typowanie kończy się w sobotę o 7 rano (wtedy nastąpi start KarkonoszMana).

Dziewczyny są super
Niestety, jedną rywalizację w tym roku już przegrałem i to grubo. Spalaliśmy kalorie. 283 fantastyczne dziewczyny dla mnie, a trochę mniej fajnych chłopaków spalało dla Bo. Łącznie do zabawy dołączyło 505 osób, które przez miesiąc przebyły 110 tys. km i spaliły prawie 6 mln kalorii! Niestety, zapomniałem, że faceci przez większą masę ciała, spalają więcej kcal i mimo niesamowitego wyniku 2,3 mln kcal (dziewczyny, jesteście boskie!!), przegraliśmy. Efekt?

Cóż, zajrzyjcie na Fejsa, nowa profilowa zobowiązuje...

To dla Was:)

Ale za te miliony spalonych kalorii (brzmi, co nie?) mamy oczywiście coś dla Was:) Bardzo proszę o kontakt na mailu lub FB następujące osoby: Julia Poznanianka, Aleksandra Dziądziak („Psychologia dla sportowców”), Katarzyna Pluto-Prondzińska, Iza Marusiak, Marta Alicja *Spidzior* („Biegaj zdrowo”). To od naszego kochanego sponsora, wydawnictwa Inne Spacery. Dziewczyny, dla Was ogromne gratulacje, a dla Kuby z wydawnictwa fanfary!